Art. 81.
[1. Właściciel pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego,
pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub
przyczepy jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego.]
<1. Właściciel pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu
wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru,
przyczepy lub samochodu osobowego przeznaczonego do zawodów
sportowych jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego.>
2. Badania techniczne dzieli się na badania okresowe, badania dodatkowe oraz
badania co do zgodności z warunkami technicznymi.
3. Okresowe badanie techniczne po raz pierwszy jest przeprowadzane przed
pierwszą rejestracją pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Badaniu, o którym mowa w ust. 3, nie podlega:
1) nowy pojazd, dla którego wydano:
a) świadectwo zgodności WE dla każdego pojazdu, na którego typ wydano
odpowiednio:
– świadectwo homologacji typu WE pojazdu,
– świadectwo homologacji typu WE pojazdu dla pojazdów
produkowanych w małych seriach,
b) świadectwo zgodności dla każdego pojazdu, na którego typ wydano
odpowiednio:
– świadectwo homologacji typu pojazdu,
– świadectwo homologacji typu pojazdu dla pojazdów
produkowanych w małych seriach,
c) dopuszczenie jednostkowe pojazdu,
d) decyzję o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu,
e) świadectwo dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu,
f) dokumenty, o których mowa w ustawie z dnia 14 kwietnia 2023 r.
o systemach homologacji pojazdów oraz ich wyposażenia:
– świadectwo zgodności,
– deklarację zgodności, o której mowa w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia
14 kwietnia 2023 r. o systemach homologacji pojazdów oraz ich
wyposażenia,
– świadectwo krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu,
– świadectwo unijnego indywidualnego dopuszczenia pojazdu,
– uznanie świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia
pojazdu wydanego przez właściwy organ innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
2) zarejestrowany pojazd:
a) na którego typ wydano świadectwo homologacji typu WE pojazdu,
świadectwo homologacji typu WE pojazdu dla pojazdów
produkowanych w małych seriach lub świadectwo homologacji typu UE
pojazdu – w okresie od dnia pierwszej rejestracji za granicą do dnia
terminu okresowego badania technicznego, ustalonego na podstawie
ust. 5, lub
b) w którego dowodzie rejestracyjnym lub innym dokumencie wydanym
przez właściwy organ państwa członkowskiego przedstawionym do
rejestracji, zawarta jest informacja o wykonanym badaniu technicznym
i jego terminie ważności
– z wyjątkiem taksówki, pojazdu uprzywilejowanego lub pojazdu
odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami
o przewozie towarów niebezpiecznych, pojazdu z zamontowanym
urządzeniem technicznym podlegającym dozorowi technicznemu oraz
pojazdu przystosowanego konstrukcyjnie do ruchu lewostronnego.
5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie,
z zastrzeżeniem ust. 6–10.
6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu
ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla
lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t
przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed
upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia
przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem
kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu
przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego
konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9,
wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki
„SAM”, pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu
używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym
badaniom technicznym.
7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz
motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji,
a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia
badania.
8. Przepisy ust. 6 i 7 dotyczą również pojazdów, o których mowa w ust. 6 i 7,
zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą. W tym przypadku za dzień pierwszej
rejestracji, o której mowa w ust. 6 i 7, przyjmuje się dzień pierwszej rejestracji za
granicą.
9. Okresowe badanie techniczne autobusu przeprowadza się przed upływem
roku od dnia pierwszej rejestracji i następnie co 6 miesięcy.
10. [Przyczepa lekka i pojazd zabytkowy nie podlegają okresowym badaniom
technicznym.]
11. Niezależnie od badań, o których mowa w ust. 3–5, dodatkowemu badaniu
technicznemu podlega pojazd:
1) skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego:
a) w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu
lub narusza wymagania ochrony środowiska,
b) który uczestniczył w wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone
zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy,
z zastrzeżeniem pkt 5, lub noszący ślady uszkodzeń albo którego stan
techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji
pojazdu, mogące stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu
drogowego;
2) skierowany przez starostę albo na wniosek posiadacza pojazdu:
a) w celu identyfikacji lub ustalenia danych niezbędnych do jego rejestracji,
b) jeżeli z dokumentów wymaganych do jego rejestracji wynika, że
uczestniczył on w wypadku drogowym, lub narusza wymagania ochrony
środowiska;
2a) skierowany przez starostę po otrzymaniu:
a) informacji, o której mowa w art. 54f ustawy z dnia 6 września 2001 r. o
transporcie drogowym,
b) wniosku organu kontroli ruchu drogowego o konieczności
przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego pojazdu kategorii
M , M , N i N , przyczepy kategorii O i O i ciągnika kołowego
kategorii T , T , T , T , T , T i T użytkowanego na drodze
publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy;
3) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów
powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym, z zastrzeżeniem
art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, z wyłączeniem montażu instalacji do zasilania gazem;
4) który ma być używany jako taksówka, pojazd uprzywilejowany, pojazd do
nauki jazdy, pojazd do przeprowadzania egzaminu państwowego lub pojazd
odpowiednio przystosowany lub wyposażony zgodnie z przepisami
o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych;
5) w którym została dokonana naprawa wynikająca ze szkody istotnej;
6) w którym w czasie badania technicznego stwierdzono ślady uszkodzeń lub
naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać
zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego;
7) dla którego określono wymagania techniczne w przepisach o podatku od
towarów i usług, w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych
lub w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych;
8) autobus, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej
wynosi 100 km/h, co do zgodności z dodatkowymi warunkami technicznymi;
9) dla którego określono dodatkowe wymagania techniczne
w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego
transportu drogowego;
10) wyposażony w blokadę alkoholową.
11a. Badaniu co do zgodności z warunkami technicznymi podlega pojazd
zabytkowy przed pierwszą rejestracją na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
< 11b. Samochód osobowy przeznaczony do zawodów sportowych
podlega corocznie badaniu co do zgodności z warunkami technicznymi.>
12. Badanie techniczne pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym
podlegającym dozorowi technicznemu może być przeprowadzone po
przedstawieniu dokumentu wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego,
stwierdzającego sprawność urządzenia technicznego.
12a. Badanie techniczne pojazdu wyposażonego w blokadę alkoholową
przeprowadza się po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego kalibrację
blokady alkoholowej, wystawionego przez producenta urządzenia lub jego
upoważnionego przedstawiciela, ważnego przez okres 12 miesięcy od dnia
wystawienia.
<12b. Badanie techniczne ciągnika rolniczego oraz ciągnika
gąsienicowego o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej
40 km/h, a także przyczepy przeznaczonej do łączenia z tymi pojazdami może
być przeprowadzane w infrastrukturze innej niż stanowisko kontrolne
w stacji kontroli pojazdów, jeżeli:
1) infrastruktura ta spełnia wymagania określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 84b;
2) przedsiębiorca lub podmiot niebędący przedsiębiorcą prowadzący stację
kontroli pojazdów posiada wyposażenie kontrolno-pomiarowe określone
w tych przepisach.
12c. Przepis ust. 12b nie dotyczy badania technicznego, o którym mowa
w ust. 3 i 11.
12d. Badanie techniczne pojazdów, o których mowa w ust. 12b,
przeprowadza się na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu. Właściciel
lub posiadacz pojazdu składa wniosek do przedsiębiorcy lub podmiotu nie-
będącego przedsiębiorcą prowadzącego stację kontroli pojazdów w formie
pisemnej, w postaci papierowej albo elektronicznej. Właściciel lub posiadacz
pojazdu we wniosku potwierdza, że dysponuje infrastrukturą spełniającą
wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 84b, w której
istnieje możliwość przeprowadzenia badania technicznego.
12e. Koszt dojazdu uprawnionego diagnosty do infrastruktury, o której
mowa w ust. 12b, pokrywa właściciel lub posiadacz pojazdu wraz ze złożeniem
wniosku, o którym mowa w ust. 12d.
12f. Przed przystąpieniem do przeprowadzenia badania technicznego
uprawniony diagnosta dokonuje weryfikacji, czy infrastruktura, o której
mowa w ust. 12b, spełnia wymagania określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 84b.
12g. W przypadku gdy w ocenie uprawnionego diagnosty infrastruktura,
o której mowa w ust. 12b, nie spełnia wymagań określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 84b, uprawniony diagnosta odmawia
przeprowadzenia badania technicznego.>
13. W razie powstania trudności w ustaleniu parametrów pojazdu, badanie
techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu opinii rzeczoznawcy
samochodowego, o którym mowa w art. 79a.
14. Termin ważności badania technicznego pojazdu, o którym mowa
w ust. 4 pkt 2 lit. b, uznaje się, o ile nie jest dłuższy niż termin ważności badania
technicznego ustalany na podstawie ust. 5–10.
15. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
zakres i sposób przeprowadzenia badań technicznych oraz wzory dokumentów
stosowanych przy tych badaniach, uwzględniając w szczególności zakres
warunków technicznych pojazdów podlegających badaniu.
16. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność
zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów zabytkowych oraz zakres
warunków technicznych tych pojazdów podlegających badaniu, określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzania badań zgodności tych pojazdów
z warunkami technicznymi, wzory dokumentów związanych z tymi badaniami.
<17. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzania badań co do zgodności
samochodów osobowych przeznaczonych do zawodów sportowych
z warunkami technicznymi oraz wzory dokumentów związane z tymi
badaniami, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania
z samochodów osobowych przeznaczonych do zawodów sportowych oraz
zakres warunków technicznych co do zgodności, z którymi te samochody
podlegają badaniu.>
Art. 81a.
Wymiana drogomierza jest dopuszczalna, gdy drogomierz nie
odmierza przebiegu pojazdu w sytuacji, w której ze względu na przeznaczenie
drogomierza powinien ten przebieg odmierzać lub gdy jest konieczna wymiana
elementu pojazdu, z którym drogomierz jest nierozerwalnie związany. Wymiana
drogomierza może nastąpić tylko na drogomierz sprawny i właściwy dla danego
typu pojazdu.
Art. 81b.
1. Właściciel lub posiadacz pojazdu samochodowego, ciągnika
rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej lub
motoroweru, także niezarejestrowanego, który dokonał wymiany drogomierza, jest
obowiązany w terminie 14 dni od dnia wymiany tego drogomierza przedstawić
pojazd w stacji kontroli pojazdów w celu dokonania odczytu wskazania
drogomierza, o którym mowa w art. 81a zdanie drugie, wraz z jednostką miary.
Przepis art. 81 ust. 13 stosuje się odpowiednio.
2. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy
odmowy przez stację kontroli pojazdów dokonania odczytu wskazania drogomierza
wraz z jednostką miary.
2a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do pojazdów, o których mowa w art. 73 ust.
2b i 3.
3. Warunkiem dokonania odczytu, o którym mowa w ust. 1, jest uiszczenie
przez właściciela lub posiadacza pojazdu opłaty za dokonanie odczytu wskazania
drogomierza wraz z jednostką miary.
4. Maksymalna wysokość opłaty za dokonanie odczytu wskazania
drogomierza wraz z jednostką miary nie może przekroczyć 100 zł. Opłata stanowi
przychód przedsiębiorcy prowadzącego stację kontroli pojazdów.
5. Czynność, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się po złożeniu
diagnoście przez właściciela lub posiadacza pojazdu pisemnego oświadczenia
o wymianie drogomierza, sporządzonego na urzędowym formularzu.
Oświadczenie zawiera:
1) imię i nazwisko składającego oświadczenie;
2) numer PESEL składającego oświadczenie, a w przypadku osoby
nieposiadającej numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu
potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które wydało ten
dokument;
3) adres zamieszkania składającego oświadczenie;
4) dane identyfikujące pojazd;
5) datę i przyczynę wymiany drogomierza;
6) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
7) klauzulę o treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.”;
8) czytelny podpis składającego oświadczenie.
6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Klauzula, o której
mowa w ust. 5 pkt 7, zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.
7. Datę i przyczynę wymiany drogomierza stwierdza, na podstawie
oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, uprawniony diagnosta zatrudniony w stacji
kontroli pojazdów.
8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór urzędowego formularza oświadczenia właściciela lub posiadacza
pojazdu o wymianie drogomierza, mając na uwadze rzetelne dokumentowanie
czynności związanych z wymianą drogomierza;
2) organ zobowiązany do przechowywania oświadczenia, o którym mowa
w ust. 5, oraz sposób przekazywania tego oświadczenia, mając na uwadze
znaczenie tego dokumentu dla gromadzonych informacji o pojeździe.
9. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia
szczegółowe czynności uprawnionych diagnostów związane z dokonaniem
odczytu wskazania drogomierza wraz z jednostką miary oraz wysokość opłaty za
dokonanie odczytu wskazania drogomierza wraz z jednostką miary, mając na
uwadze konieczność zapewnienia jednolitej procedury w zakresie dokonywania
odczytu wskazania drogomierza wraz z jednostką miary, rzetelnego
dokumentowania czynności związanych z wymianą drogomierza oraz koszty tych
czynności, w tym niezbędny nakład pracy, a także zasady proporcjonalności opłat.
Art. 82.
1. Organ dokonujący rejestracji pojazdu wpisuje do dowodu
rejestracyjnego termin badania technicznego pojazdu.
2. Uprawniony diagnosta po wykonaniu badania technicznego pojazdu:
1) wydaje zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu;
2) wpisuje kolejny termin badania technicznego do dowodu rejestracyjnego,
jeżeli jest wolne miejsce w odpowiedniej rubryce tego dowodu – po
stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania technicznego pojazdu.
Art. 83.
1. Badanie techniczne przeprowadza się po uiszczeniu przez
właściciela lub posiadacza pojazdu opłaty za przeprowadzenie badania
technicznego w:
[1) podstawowej stacji kontroli pojazdów – w zakresie:
a) okresowego badania technicznego pojazdów o dopuszczalnej masie
całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z zastrzeżeniem lit. c,
b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których
mowa w lit. a, z zastrzeżeniem ust. 1a,
c) badań technicznych przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami
określonymi w lit. a, o ile stacja spełnia wymagania, o których mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 84a ust. 1 pkt 1 ustawy
w zakresie długości stanowiska kontrolnego;]
< 1) podstawowej stacji kontroli pojazdów – w zakresie:
a) okresowego badania technicznego pojazdów o dopuszczalnej masie
całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem lit. b, d i e,
b) okresowego badania technicznego ciągników rolniczych oraz
ciągników gąsienicowych o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej
nieprzekraczającej 40 km/h, o ile stacja spełnia wymagania,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 84a
ust. 1 pkt 1 w zakresie wymiarów stanowiska zewnętrznego,
c) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów,
o których mowa w lit. a, z wyjątkiem ust. 1a,
d) badań technicznych przyczep przeznaczonych do łączenia
z pojazdami określonymi w lit. a, o ile stacja spełnia wymagania,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 84a
ust. 1 pkt 1 w zakresie długości stanowiska kontrolnego,
e) okresowych badań technicznych przyczep przeznaczonych do
łączenia z pojazdami określonymi w lit. b, o ile stacja spełnia
wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 84a ust. 1 pkt 1 w zakresie wymiarów stanowiska
zewnętrznego;>
2) okręgowej stacji kontroli pojazdów – w zakresie:
a) okresowego badania technicznego wszystkich pojazdów,
b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których
mowa w lit. a,
c) badań co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdów
zabytkowych.
1a. Badanie techniczne w zakresie badań co do zgodności z warunkami
technicznymi autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze
ekspresowej wynosi 100 km/h, pojazdu przeznaczonego do przewozu towarów
niebezpiecznych, pojazdu zabytkowego, pojazdu marki „SAM”, pojazdu, w którym
dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę
danych w dowodzie rejestracyjnym oraz pojazdu, dla którego określono
wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług, ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych, a także dla którego określono dodatkowe wymagania
w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu
drogowego jest przeprowadzane wyłącznie w okręgowej stacji kontroli pojazdów.
1b. W przypadku dokonywania opłaty, o której mowa w ust. 1, w obrocie
bezgotówkowym za jej uiszczenie uważa się złożenie przez właściciela lub
posiadacza pojazdu dyspozycji obciążenia rachunku bankowego, rachunku w
spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, rachunku płatniczego w
instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie
polecenia przelewu albo zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu
instrumentu płatniczego.
1c. Opłata, o której mowa w ust. 1, może być uiszczona po przeprowadzeniu
badania technicznego, jeżeli przewiduje to umowa zawarta między przedsiębiorcą
prowadzącym stację kontroli pojazdów a właścicielem lub posiadaczem pojazdu.
1d. (uchylony)
2. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów
jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców i wymaga uzyskania wpisu do rejestru
przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów.
2a. Stację kontroli pojazdów mogą prowadzić następujące podmioty
niebędące przedsiębiorcami:
1) szkoła lub centrum kształcenia, kształcące w zawodach związanych
z naprawą i eksploatacją pojazdów;
2) jednostka:
a) organizacyjna służb podległych lub nadzorowanych przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych,
b) organizacyjna podległa lub nadzorowana przez Ministra Obrony
Narodowej, ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego
do spraw szkolnictwa wyższego i nauki lub ministra właściwego do
spraw transportu,
c) ochrony przeciwpożarowej,
d) systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego.
2b. W stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 2a, stosuje się
odpowiednio przepisy odnoszące się do przedsiębiorców określone w niniejszym
rozdziale.
2c. Środki publiczne przekazywane na działalność podstawową podmiotów,
o których mowa w ust. 2a, nie mogą być wykorzystane w związku z prowadzeniem
działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 2.
3. Stację kontroli pojazdów może prowadzić przedsiębiorca, który:
1) posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) nie jest przedsiębiorcą, w stosunku do którego otwarto likwidację lub
ogłoszono upadłość;
3) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom – dotyczy
osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej;
4) posiada wyposażenie kontrolno-pomiarowe oraz warunki lokalowe
gwarantujące wykonywanie odpowiedniego zakresu badań technicznych
pojazdów zgodnie ze szczegółowymi warunkami przeprowadzania tych
badań;
5) posiada poświadczenie zgodności wyposażenia i warunków lokalowych
z wymaganiami odpowiednio do zakresu przeprowadzanych badań
wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli
pojazdów;
6) zatrudnia uprawnionych diagnostów.
4. Poświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, wydaje za opłatą, w drodze
decyzji, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego, po dokonaniu
sprawdzenia stacji kontroli pojazdów. Poświadczenie zachowuje ważność do czasu
zmiany stanu faktycznego, dla którego zostało wydane, nie dłużej niż przez 5 lat od
daty jego wydania.
Art. 83a.
1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru przedsiębiorców
prowadzących stację kontroli pojazdów jest starosta właściwy ze względu na
miejsce wykonywania działalności objętej wpisem.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą,
o której mowa w art. 83 ust. 2, w jednostkach organizacyjnych położonych na
obszarze różnych powiatów, jest on obowiązany uzyskać wpis w odrębnych
właściwych rejestrach na każdą z tych jednostek.
3. Wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów
jest dokonywany na wniosek przedsiębiorcy zawierający następujące dane:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;
2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile
przedsiębiorca taki numer posiada, oraz numer identyfikacyjny REGON, o ile
przedsiębiorca taki numer posiada;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) – jeżeli podmiot jest obowiązany
posługiwać się tym numerem na podstawie przepisów o zasadach ewidencji
i identyfikacji podatników i płatników;
4) adres stacji kontroli pojazdów przedsiębiorcy;
5) zakres badań, jakie przedsiębiorca zamierza przeprowadzać;
6) imiona i nazwiska zatrudnionych diagnostów wraz numerami ich uprawnień.
4. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca składa oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców
prowadzących stację kontroli pojazdów są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów, określone w ustawie
z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.”.
5. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego miejsce zamieszkania albo siedzibę i adres;
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem
imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
5a. Minister właściwy do spraw transportu określi wzór wniosku o zmianę
danych zawartych w rejestrze przedsiębiorców prowadzących stację kontroli
pojazdów oraz wzór wniosku o wykreślenie z rejestru przedsiębiorców
prowadzących stację kontroli pojazdów, w formie dokumentów elektronicznych
w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne.
6. W rejestrze przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów
umieszcza się dane przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 3, z wyjątkiem adresu
zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby.
7. Starosta może wyrazić zgodę na umieszczanie nadanych cech
identyfikacyjnych pojazdu przez stację kontroli pojazdów.
Art. 83aa.
Właściwy starosta wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu
wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów.
Art. 83ab.
1. Właściwy starosta prostuje z urzędu wpis do rejestru
zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym.
2. W przypadku zmiany danych wpisanych do rejestru przedsiębiorca jest
obowiązany złożyć wniosek o zmianę wpisu w rejestrze w terminie 14 dni od dnia,
w którym nastąpiła zmiana tych danych.
Art. 83ac.
1. Właściwy starosta jest obowiązany dokonać wpisu
przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów
w terminie 7 dni od dnia wpływu do niego wniosku o wpis wraz z oświadczeniem,
o którym mowa w art. 83a ust. 4.
2. Jeżeli właściwy starosta nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa
w ust. 1, a od dnia wpływu wniosku do niego upłynęło 14 dni, przedsiębiorca może
rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku, gdy starosta wezwał
przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem
7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu
pierwszym, biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.
Art. 83b.
1. Nadzór nad stacjami kontroli pojazdów sprawuje starosta.
2. W ramach wykonywanego nadzoru starosta:
1) co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę stacji kontroli pojazdów
w zakresie:
a) zgodności stacji z wymaganiami, o których mowa w art. 83 ust. 3,
b) prawidłowości wykonywania badań technicznych pojazdów,
c) prawidłowości prowadzenia wymaganej dokumentacji;
2) wydaje zalecenia pokontrolne i wyznacza termin usunięcia naruszeń
warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia
stacji kontroli pojazdów;
3) wydaje decyzję o zakazie prowadzenia przez przedsiębiorcę stacji kontroli
pojazdów, skreślając przedsiębiorcę z rejestru działalności regulowanej, jeżeli
przedsiębiorca:
a) złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 83a ust. 4, niezgodne ze
stanem faktycznym,
b) nie usunął naruszeń warunków wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów w wyznaczonym przez
starostę terminie,
c) rażąco naruszył warunki wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów.
2a. Decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
2b. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, jeżeli
przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na
podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym
zakresie działalności gospodarczej, z urzędu wykreśla się przedsiębiorcę także
z tych rejestrów działalności regulowanej.
3. Starosta może powierzyć, w drodze porozumienia, czynności kontrolne
Dyrektorowi Transportowego Dozoru Technicznego.
4. (uchylony)
Art. 83ba.
1. Przedsiębiorca, którego wykreślono z rejestru przedsiębiorców
prowadzących stację kontroli pojazdów, może uzyskać ponowny wpis do rejestru
w tym samym zakresie działalności gospodarczej nie wcześniej niż po upływie 3 lat
od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 83b ust. 2 pkt 3.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy, który wykonywał
działalność gospodarczą bez wpisu do rejestru. Nie dotyczy to sytuacji określonej
w art. 83ac ust. 2.
Art. 83bb.
Właściwy starosta wykreśla przedsiębiorcę z rejestru
przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów na jego wniosek, a także
po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej lub Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy.
Art. 83c.
Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
Art. 84.
1. Badanie techniczne pojazdów wykonuje zatrudniony w stacji
kontroli pojazdów uprawniony diagnosta.
2. Starosta wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli
osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne
i praktykę, odbyła wymagane szkolenie oraz zdała egzamin kwalifikacyjny.
2a. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza za opłatą komisja
powołana przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego.
2b. Przez wymagane wykształcenie techniczne i praktykę, o których mowa
w ust. 2, rozumie się:
1) wyższe wykształcenie w obszarze nauk technicznych o specjalności
samochodowej i udokumentowane 6 miesięcy praktyki w stacji kontroli
pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku
kontroli lub naprawy pojazdów albo
2) średnie wykształcenie techniczne lub wykształcenie średnie branżowe, o
specjalności samochodowej i udokumentowany rok praktyki w stacji kontroli
pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku
kontroli lub naprawy pojazdów, albo
3) wyższe wykształcenie w obszarze nauk technicznych o specjalności innej niż
samochodowa i udokumentowany rok praktyki w stacji kontroli pojazdów lub
w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku kontroli lub
naprawy pojazdów, albo
4) średnie wykształcenie techniczne lub wykształcenie średnie branżowe,
o specjalności innej niż samochodowa i udokumentowane 2 lata praktyki
w stacji kontroli pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na
stanowisku kontroli lub naprawy pojazdów.
2c. Z obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 2, jest zwolniona
osoba ubiegająca się o wydanie uprawnienia do wykonywania badań technicznych,
która ukończyła studia wyższe na kierunku studiów w obszarze nauk technicznych
obejmującym wiedzę i umiejętności w zakresie diagnostyki samochodowej.
2d. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 2c, następuje na podstawie
dołączonych do wniosku dokumentów poświadczających ukończenie studiów
wyższych.
2e. Do okresu praktyki, o którym mowa w ust. 2b pkt 1 i 3, wlicza się praktykę
objętą programem studiów, pod warunkiem że praktyka jest odbywana na
podstawie umowy zawartej między uczelnią a stacją kontroli pojazdów lub
podmiotem, o którym mowa w art. 86 ust. 1.
3. Starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań
technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83b
ust. 2 pkt 1, stwierdzono:
1) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie
z określonym zakresem i sposobem wykonania;
2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu
rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami.
4. W przypadku cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań
technicznych, ponowne uprawnienie nie może być wydane wcześniej niż po
upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna.
Art. 84a.
1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów
przeprowadzających badania techniczne w określonym zakresie;
1a) wzór wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację
kontroli pojazdów oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego wpis
przedsiębiorcy do tego rejestru;
2) program szkolenia diagnostów, sposób przeprowadzania egzaminu
kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 84 ust. 2, i wysokość opłaty za
egzamin oraz wzory dokumentów związanych z uzyskaniem uprawnień do
wykonywania badań technicznych;
3) wysokość opłat za:
a) wydanie poświadczenia, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 5,
b) przeprowadzenie badań technicznych.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw transportu uwzględni w szczególności warunki techniczne pojazdów
podlegających badaniu, konieczność zapewnienia odpowiednich kwalifikacji
diagnostów wykonujących badanie oraz koszty wykonywania badań.
<
Art. 84b.
1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) minimalne wymagania dla infrastruktury innej niż stanowisko kontrolne
w stacji kontroli pojazdów;
2) wyposażenie kontrolno-pomiarowe stosowane do przeprowadzania
badań technicznych pojazdów w infrastrukturze innej niż stanowisko
kontrolne w stacji kontroli pojazdów;
3) wzór wniosku o przeprowadzenie badania technicznego pojazdu
w infrastrukturze innej niż stanowisko kontrolne w stacji kontroli
pojazdów.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy
do spraw transportu uwzględnia:
1) warunki i wymagania gwarantujące przeprowadzenie badań
technicznych pojazdów, o których mowa w art. 81 ust. 12b, zgodnie
z zakresem i sposobem przeprowadzania tych badań;
2) warunki techniczne pojazdów podlegających badaniu technicznemu
w infrastrukturze innej niż stanowisko kontrolne w stacji kontroli
pojazdów;
3) konieczność ujednolicenia stosowanego wniosku oraz potrzebę
zwiększenia dostępności przeprowadzania badań technicznych pojazdów
w infrastrukturze innej niż stanowisko kontrolne w stacji kontroli
pojazdów.>
Art. 85.
1. Tramwaj i trolejbus podlegają odrębnym badaniom technicznym.
2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
zakres, warunki, terminy i sposób przeprowadzania badań technicznych tramwajów
i trolejbusów oraz jednostki wykonujące te badania, uwzględniając w
szczególności:
1) warunki techniczne pojazdów podlegających badaniu;
2) proces zużywania podstawowych części i elementów wyposażenia tych
pojazdów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu;
3) odpowiednie wyposażenie jednostek wykonujących te badania.
Art. 86.
1. Do pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Służby Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Krajowej
Administracji Skarbowej wykorzystywanych przez Służbę Celno-Skarbową,
których dotyczą warunki i tryb rejestracji określone w art. 73 ust. 3 oraz
w art. 76 ust. 4 pkt 1, oraz pojazdów należących do obcych sił zbrojnych
przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów
międzynarodowych, o których mowa w art. 73 ust. 2b, a także do pojazdów
Państwowej Straży Pożarnej mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1, z
wyłączeniem wymogu posiadania zezwolenia starosty, o którym mowa w art. 83
ust. 1 pkt 1 lit. b.
2. Badania techniczne pojazdów służb, o których mowa w ust. 1, są
przeprowadzane:
1) przez upoważnione komórki organizacyjne lub stacje kontroli pojazdów
prowadzone przez służby, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem obcych sił
zbrojnych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w stacjach kontroli pojazdów prowadzących działalność, o której mowa
w art. 83 ust. 2.
3. Upoważnione do przeprowadzania badań technicznych komórki
organizacyjne lub stacje kontroli, o których mowa w ust. 2 pkt 1, posiadają
uprawnienia stacji kontroli pojazdów wyłącznie w odniesieniu do pojazdów służb,
o których mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw
finansów publicznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw transportu oraz po zasięgnięciu opinii Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Komendanta
Służby Ochrony Państwa i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także
Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szefa Służby Wywiadu Wojskowego,
uwzględniając specyfikę wynikającą z przeznaczenia pojazdów służb, o których
mowa w ust. 1, określą, w drodze rozporządzenia:
1) jednostki organizacyjne sprawujące nadzór nad komórkami organizacyjnymi
i stacjami kontroli pojazdów przeprowadzającymi badania techniczne
pojazdów oraz wydające upoważnienia do przeprowadzania badań
technicznych, wzory dokumentów związanych z uzyskaniem upoważnień do
wykonywania badań oraz wzór upoważnienia do ich przeprowadzania;
2) wymagania w stosunku do komórek organizacyjnych i stacji kontroli
pojazdów upoważnionych do przeprowadzania badań technicznych
pojazdów;
3) wzory dokumentów stosowanych przy badaniach technicznych pojazdów;
4) warunki i terminy przeprowadzania badań technicznych pojazdów;
5) okoliczności dopuszczające przeprowadzanie badań technicznych pojazdów,
w stacjach kontroli pojazdów prowadzących działalność, o której mowa
w art. 83 ust. 2, nieposiadających upoważnienia do badań technicznych
pojazdów służb;
6) zasady i warunki współpracy przy wykonywaniu badań technicznych
pojazdów innej służby niż właściwa dla komórki organizacyjnej
przeprowadzającej badanie.
