Art. 148a.
 1. Do dnia 1 stycznia 2026 r. dopuszcza się poruszanie się 
pojazdów elektrycznych, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia  
2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, oraz pojazdów 
napędzanych wodorem, o których mowa w art. 2 pkt 15 tej ustawy, po 
wyznaczonych przez zarządcę drogi pasach ruchu dla autobusów. 
2. Zarządca drogi może uzależnić poruszanie się pojazdów elektrycznych po 
wyznaczonych pasach ruchu dla autobusów od liczby osób poruszających się tymi 
pojazdami. 
Art. 148b.
 1. Od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. pojazdy 
elektryczne i pojazdy napędzane wodorem oznacza się nalepką wskazującą na 
rodzaj paliwa wykorzystywanego do ich napędu umieszczaną na przedniej szybie 
pojazdu według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 76 
ust. 1 pkt 1. 
2. Nalepkę, o której mowa w ust. 1, wydaje wójt, burmistrz albo prezydent 
miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedziby właściciela 
pojazdu. 
Art. 149.
 Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu 
z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych 
oraz Ministrem Sprawiedliwości, kierując się potrzebą zapewnienia stabilnego 
obrotu pojazdami samochodowymi, może określić, w drodze rozporządzenia: 
1) obowiązek uzyskania karty pojazdu przez właścicieli pojazdów 
zarejestrowanych przed dniem, o którym mowa w art. 152 pkt 3; 
2) warunki, terminy i tryb uzyskiwania karty pojazdu przez osoby, o których 
mowa w pkt 1, organy właściwe do ich wydania, dokumenty stosowane 
w tych sprawach oraz wysokość opłaty za wydanie karty pojazdu. 
Art. 150.
 1. Prawa jazdy i inne dokumenty uprawniające do kierowania 
pojazdami lub potwierdzające dodatkowe kwalifikacje i wymagania w stosunku do 
kierujących pojazdami, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, 
zachowują ważność do czasu ich wymiany dokonywanej na koszt osoby 
uprawnionej w zakresie, na jaki zostały wydane. [Osoba uprawniona dokonująca 
wymiany jest obowiązana do uiszczenia opłaty ewidencyjnej.] 
2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając wszystkie 
wydawane przed dniem wejścia w życie ustawy dokumenty uprawniające do 
kierowania pojazdem oraz koszty związane z ich wymianą, określi, w drodze  
rozporządzenia, warunki i terminy wymiany praw jazdy i innych dokumentów 
uprawniających do kierowania pojazdami lub potwierdzających dodatkowe 
kwalifikacje kierujących pojazdami oraz wysokość opłat za ich wymianę. 
Art. 151.
 1. Traci moc ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu 
drogowym (Dz. U. z 1992 r. poz. 41 i 114 oraz z 1995 r. poz. 515), z wyjątkiem 
art. 60, 69–70 i 72–82, które tracą moc z dniem 30 czerwca 1999 r. 
2. (pominięty) 
Art. 152.
 Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem: 
1) art. 49 ust. 2 pkt 5, art. 80, 99 i 109 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem 
1 lipca 1998 r.; 
2) art. 39 ust. 3 i art. 85, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.; 
3) art. 74 ust. 2 pkt 2 lit. a, art. 77, 87, 88, 90–98 i 100–108, które wchodzą 
w życie z dniem 1 lipca 1999 r. 
   
KATEGORIE ZEZWOLEŃ NA PRZEJAZD POJAZDU 
NIENORMATYWNEGO  
 
1. Kategoria M: pojazdy samochodowe przeznaczone do przewozu osób 
mające co najmniej cztery koła, w tym: 
1) kategoria M : pojazdy do przewozu osób, mające nie więcej niż osiem miejsc 
oprócz siedzenia kierowcy;  
2) kategoria M : pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające 
więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy i mające maksymalną 
masę całkowitą nieprzekraczającą 5 t; 
3) kategoria M : pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające 
więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy i mające maksymalną 
masę całkowitą przekraczającą 5 t. 
2. Kategoria N: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła 
i zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, w tym: 
1) kategoria N : pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków 
i mające maksymalną masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 t; 
2) kategoria N : pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków 
i mające maksymalną masę całkowitą przekraczającą 3,5 t, ale 
nieprzekraczającą 12 t; 
3) kategoria N : pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków 
i mające maksymalną masę całkowitą przekraczającą 12 t. 
3. Kategoria O: przyczepy, w tym: 
1) kategoria O : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 
750 kg; 
2) kategoria O : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
750 kg, ale nieprzekraczającej 3,5 t; 
3) kategoria O : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
3,5 t, ale nieprzekraczającej 10 t; 
4) kategoria O : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
10 t. 
4. Kategoria L: pojazdy dwukołowe lub trójkołowe, niektóre pojazdy 
czterokołowe, w tym: 
1) kategoria L1e – motorowery dwukołowe; 
2) kategoria L2e – motorowery trójkołowe; 
3) kategoria L3e – motocykle dwukołowe bez bocznego wózka; 
4) kategoria L4e – motocykle dwukołowe z bocznym wózkiem; 
5) kategoria L5e – motocykle trójkołowe; 
6) kategoria L6e – czterokołowce lekkie; 
7) kategoria L7e – czterokołowce.  
Do kategorii L nie mogą być zaliczone pojazdy: 
a) których maksymalna prędkość konstrukcyjna nie przekracza 6 km/h, 
b) przeznaczone do kierowania przez osobę pieszą, 
c) ciągniki i maszyny używane do celów rolniczych lub podobnych, 
d) rowery i wózki rowerowe. 
5. Kategoria T: ciągniki rolnicze, w tym: 
1) kategoria T : ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej 
nieprzekraczającej 40 km/h, mające oś położoną najbliżej kierowcy, 
o minimalnym rozstawie kół nie mniejszym niż 1150 mm, masę własną, 
w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg i prześwit nie większy niż 
1000 mm. W przypadku ciągników ze zmianą pozycji kierowcy (zmiana 
położenia siedzenia i koła kierownicy), osią położoną najbliżej kierowcy musi 
być oś z zamontowanymi oponami o największej średnicy; 
2) kategoria T : ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej 
nieprzekraczającej 40 km/h, mające minimalny rozstaw kół mniejszy niż 
1150 mm, masę własną, w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg 
i prześwit nie większy niż 600 mm. W przypadku gdy wysokość środka 
ciężkości ciągnika (mierzona względem podłoża) podzielona przez 
minimalny rozstaw kół każdej osi przekracza 0,90, maksymalna prędkość 
konstrukcyjna jest ograniczona do 30 km/h; 
3) kategoria T : ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej 
nieprzekraczającej 40 km/h i masie własnej, w stanie gotowości do jazdy, 
nieprzekraczającej 600 kg; 
4) kategoria T : ciągniki kołowe specjalnej konstrukcji o maksymalnej prędkości 
konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, w ramach której ze względu na 
prześwit i szerokość wyróżnia się kategorie T , T , oraz T ; 
5) kategoria T : ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej 
przekraczającej 40 km/h. 
6. Kategoria C: ciągniki gąsienicowe, w tym ciągniki kategorii C , C , C , C , 
C 
–  według kryteriów podziału jak dla kategorii T. W ramach kategorii 
C wyróżnia się kategorie C , C , oraz C według podziału jak dla kategorii 
T , T , oraz T .  
7. Kategoria R: przyczepy rolnicze, w tym: 
1) kategoria R : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 
1,5 t; 
2) kategoria R : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
1,5 t, ale nieprzekraczającej 3,5 t; 
3) kategoria R : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
3,5 t, ale nieprzekraczającej 21 t; 
4) kategoria R : przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 
21 t. 
Każda kategoria przyczep oznaczona jest także indeksem „a” lub „b”, zależnie 
od jej konstrukcyjnej prędkości: 
– „a” dla przyczep o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej mniejszej lub równej 
40 km/h, 
– „b” dla przyczep o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej większej niż 40 km/h. 
– kategorie pojazdów według wymagań homologacyjnych określają przepisy 
rozporządzenia 2018/858, rozporządzenia 168/2013 oraz rozporządzenia 167/2013.
